The western Balkan states' perception of Turkey's foreign policy since 2002

Abstract

Bu tez, Türkiye'nin Dış Politikası'ndaki Batı Balkan Ülkeleri'ne yönelik değişimi, uygulanan dış politikanın bu ülkelere olan etkisini ve bu devletlerin uygulanan dış politikaya yönelik algısını analiz etmektedir. Türkiye, İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar, Balkanlardaki istikrar ve statükoyu korumaya yönelik bir dış politika takip ediyordu. Ancak, İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesi, Türkiye ve Türkiye'nin Balkanlara yönelik dış politikası için bölgede yeni meydan okumalara neden oldu. Türk Dış Politikası'ndaki (TDP) değişikliği ilan eden ilk meydan okuma Yugoslavya'nın dağılmasıydı. Türk siyasi liderlerinin bölgeye yönelik politikalarını yeniden tanımlamalarını ve Balkanlar'da daha aktif bir rol almalarını tetikleyen başlıca nedenler: Müslüman azınlıklar sorunu, Osmanlı mirası, bölgede yeni kurulan devletler, Bosna ve Kosova Savaşları'ydı. Türkiye'de yeni siyasi elitin yönetime geldiği 2002 yılına kadar, dış politika söz konusu olduğunda Türkiye her zaman Batılı ülkelere güvenmişti. 2002 sonrası süreç, Batı Balkan Ülkeleri ile olan ilişkisinde, TDP için bir köşe taşı oldu. Öyle ki; Türkiye bu kez bölgeyle olan tarihsel, kültürel ve geleneksel bağlar temelinde proaktif bir dış politika takip etmeye başladı. Bu yeni siyasi yaklaşım sayesinde Türkiye tüm Balkan ülkeleri ile çok iyi ilişkiler inşa etmeyi başardı. 2002'den bu yana, Türkiye tüm bölge ülkeleriyle bütün alanlarda ikili ilişkiler inşa etti. Dolayısıyla bu tezin ana odağı Batı Balkan Ülkeleri resmi makamlarının TDP algısını ve ayrıca TDP'nin siyasi, ekonomik ve kültürel alanlar üstündeki etkisini araştırmaktır.

This thesis analyzes the shift in Turkish Foreign Policy (TFP) towards the Western Balkan states, the influence of this shift on these states and the perception of these states on the issue. Namely, until the end of the Cold War Turkey was oriented on preserving stability and status quo in the region. However, the end of the Cold War brought about new challenges for TFP towards the Balkan region. The first challenge that announced the change in TFP was the dismantling of Yugoslavia. The question of Muslim minorities, Ottoman heritage, newly formed states, war in Bosnia and Kosovo were the main reasons that triggered the Turkish political leaders to redefine its policy and to take a more active role towards the Balkans. In its active foreign policy making process Turkey has always been relying on the Western countries. This was the case until 2002 when the new political elite came to power in Turkey. The period after 2002 is the milestone of the Turkish Foreign Policy in the relations with the Western Balkan countries. This time Turkey defined its policy as proactive which is based on historical, cultural and traditional ties with the region. With its new political approach Turkey succeeded to establish very good relations with all Balkan countries. Since 2002 until today, Turkey has shaped bilateral relations in all fields with countries in the region. Therefore, the main focus of this thesis is to examine the perception of the Western Balkan States' officials about the TFP and its influence on political, economic and cultural fields.