Urban resilience of small towns during the COVID-19 pandemic: The case of Seferihisar

Abstract

Covid-19 tüm dünyada insan hayatını olumsuz yönde etkileyen güncel bir salgındır ve negatif etkilerinden korunmak amacıyla bir çok uygulama gerçekleştirilmiştir. Yeni normaller sonucu uzaktan eğitim ve çalışma sisteminin yaygınlaşması ile kırsal alanlara göç başlamıştır. Covid-19 pandemi süreci, kentsel dayanıklılığın ani kriz ve şoklara karşı ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, göç edilen küçük kasabalarda nüfus artışına ve kullanım yoğunluğuna bağlı olarak yapılı çevre ve açık alan kullanımı üzerindeki baskının kentin dayanıklılığı üzerinde nasıl bir etkisi olduğunu araştırmaktır. Türkiyedeki ilk sakin şehir olan Seferihisar bir vaka alanı olarak belirlenmiştir. Çalışmada, Seferihisar'ın kentsel dayanıklılığı bölgede yaşayanlara uygulanan anket çalışması ile değerlendirilmiştir. Cittaslow hareketi doğrultusunda Covid-19 pandemisi öncesinde bölgede meydana gelen çalışmaların bölgeyi salgına hazırlar nitelikte olduğu görülmüştür ve salgın boyunca çalışmalar devam etmektedir. Buna rağmen, bölgedeki ciddi nüfus artışından dolayı bir çok otopark, ulaşım, yeşil alan kullanımı, spor alanlarının yetersizliği gibi bir çok problemle karşılaşılmaktadır. Sonuç olarak, Covid-19 ile mücadele sürecinde Seferihisar'da bir çok önlem alınmış olmasına rağmen, salgın sürecinde bu önlemlerin kentsel dayanıklılık bağlamında etkinliklerinin arttırılması gerektiği söylenebilir.

Covid-19 is a current epidemic that negatively affects human life all over the world, and many practices have been carried out to protect it from its negative effects. Migration to rural areas has started with the spread of distance education and working system as a result of the new normals. The Covid-19 pandemic process shows how important urban resilience is against sudden crises and shocks. The aim of this study is to investigate the effect of the pressure on the built environment and open space use on the resilience of the city, depending on the population growth and the density of use in the small towns that migrated. Seferihisar, the first Slowcity in Turkey, was determined as a case area. In the study, the urban resilience of Seferihisar was evaluated with a questionnaire applied to the people living in the region. Migrant population is defined as people who started living in Seferihisar as a result of the pandemic. In line with the Cittaslow movement, it has been observed that the studies that took place in the region before the Covid-19 pandemic were in the nature of preparing the region for the epidemic. Despite this, due to the serious population increase in the region, many problems such as parking, transportation and use of green areas are encountered. As a result, it can be said that although Seferihisar took many measures, it can be concluded that in terms of the urban resilience the efficiency of these measures needs further improvements.