Psychotherapy relationship as a secure base: The role of attachment to therapist beyond alliance

Abstract

Bu çalışma psikoterapi ilişkisini bağlanma kuramı perspektifinde incelemektedir. Psikoterapi ilişkisinin güvenli temel işlevi, terapiste bağlanma, terapötik ittifak, seans içi keşif, ittifakta kırılma ve onarılma değişkenleri açısından incelenmiştir. Çalışma değişkenlerini ölçmek için Demografik Bilgi Formu, Danışanın Terapiste Bağlanma Ölçeği, Terapötik İttifak Ölçeği, Seans Değerlendirme Ölçeği-Sıfatlar Formu ve ittifakta kırılma-onarılma deneyimini ölçmek için Seans Sonrası Değerlendirme Ölçeği'nden seçilen sorular kullanılmıştır. Mevcut çalışmaya psikoterapi sürecinde en az 5 seans tamamlayan 81 katılımcı katılmıştır. Sonuçlar terapiste güvenli bağlanmanın daha yüksek düzeyde ittifak, seans içi keşif ve ittifakta kırılmanın onarılması ile ilişkili olduğunu, terapiste kaçınmacı bağlanmanın ise daha düşük ittifak, seans içi keşif ve ittifakta kopmanın onarılması ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Fakat ittifakta kırılmanın şiddeti ile terapiste güvenli bağlanma veya terapiste kaçınmacı bağlanma arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Terapiste güvenli bağlanmanın, ittifakta kırılmanın yoğunluğundan bağımsız olarak daha iyi onarım kapasitesi sağlayabileceği ve dolayısıyla bu danışanların psikoterapiden daha fazla kazanım elde edebileceği düşünülmektedir. Sonuçlar terapiste bağlanma değişkeninin, terapötik ittifağın ötesinde seans içi keşfini bağımsız olarak yordadığını göstermektedir. Psikoterapi ilişkisinin, işbirlikçi çalışma tutumunun ötesinde daha kapsamlı ilişkisel dinamikleri içerdiği öne sürülebilir. Ayrıca psikoterapi sürecinin erken dönem aşamasında, bilişsel davranışçı terapi grubunda yer alan katılımcılar psikodinamik yönelimli terapi grubunda yer alanlara kıyasla daha yüksek terapötik ittifak ve terapiste güvenli bağlanma göstermişlerdir. Literatür ve mevcut çalışma bulguları göz önüne alındığında, psikoterapi ilişkisinde bağlanma örüntülerinin incelenmesinin psikoterapi ilişkisinin sağladığı düzeltici duygusal deneyimin öneminin anlaşılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The present study examines psychotherapy relationship within the scope of attachment theory. The secure base function of psychotherapy relationship is examined with the investigation of attachment to therapist, alliance, in-session exploration, rupture, and resolution in therapeutic alliance. Demographic Information Form, Client Attachment to Therapist Scale, Working Alliance Inventory, Session Evaluation-Adjective Form, and Post-Session Questionnaire were used to measure study variables. 81 participants who completed at least 5 sessions in their psychotherapy process participated in the current study. Results have shown that secure attachment to therapist was associated with greater alliance, in-session exploration, and rupture resolution whereas avoidant attachment to therapist was associated with lower alliance, in-session exploration, and rupture resolution. There was no significant relationship between rupture intensity, neither secure attachment to therapist nor avoidant attachment to therapist. It may suggest that secure attachment to therapist can provide better repairing capacity regardless of intensity thus these individuals may conclude with greater outcome improvement in psychotherapy setting. Results have also shown that attachment to therapist predicts unique variance in in-session exploration beyond alliance. It may suggest that psychotherapy relationship includes more comprehensive relational dynamics beyond working collaboration in psychotherapy setting. Moreover, participants who were in cognitive behavior therapy group showed greater level of secure attachment to therapist and alliance comparing to psychodynamic oriented therapy group at the initial phase of psychotherapy process. Considering literature and current study findings, it is expected that examining attachment patterns in psychotherapy relationship provides a better understanding corrective emotional experience role of psychotherapy relationship.