The mediating role of relational self-change on the relationship between perceived parental acceptance and romantic relationship satisfaction

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, algılanan ebeveyn kabulü ve romantik ilişki doyumu arasındaki ilişkide ilişkisel benlik değişiminin aracı rolünü incelemektir. Örneklem 18- 51 yaş arası 209 katılımcıdan oluşmuştur. Veri toplamak için Yetişkin Ebeveyn Kabul- Red Ölçeği, Türkçe Romantik İlişkilerde Benlik Değişimi Ölçeği ve İlişki Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. İlişkisel benlik değişimin dört alt boyutu vardır; benlik genişlemesi, benlik daralması, benlik budanması ve benlik kirlenmesi. Araştırma sonuçlarına göre hem anne kabulü hem de baba kabulü, benlik genişlemesi, benlik budanması ve ilişki doyumu ile pozitif ilişkili bulunmuştur. Ek olarak, ilişki doyumunun benlik genişlemesi, benlik budanması ve benlik kirlenmesi ile pozitif ilişkili olduğu bulunmuştur. Ayrıca, ilişkisel benlik değişiminin benlik genişlemesi ve benlik budanması alt boyutları, algılanan ebeveyn kabulü ile ilişki doyumu arasındaki ilişkiye ayrı ayrı aracılık etmiştir. Böylece bu modellerin kısmen aracı rollere sahip olduğu görülmüştür. Mevcut çalışmanın bulguları ilgili alanyazın ışığında tartışılmış ve gelecek çalışmalar için öneriler sunulmuştur.

The main aim of the study was to investigate the mediating role of relational self- change on the relationship between perceived parental acceptance and romantic relationship satisfaction. The sample consisted of 209 participants whose ages were between 18-51 years old. Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (PARQ) short forms, The Turkish Self-Change in Romantic Relationships Scale (TSCRRS), The Relationship Assessment Scale (RAS) were used to collect data. Relational self- change has four subscales: self-expansion, self-contraction, self-pruning, and self- adulteration. According to the results, both maternal acceptance and paternal acceptance were found positively correlated with self-expansion, self-pruning and relationship satisfaction. In addition, relationship satisfaction was found positively correlated with self-expansion, self-pruning and self-adulteration. Moreover, self- expansion and self-pruning subscales of relational self-change mediated the relationship between perceived parental acceptance and relationship satisfaction. Thus, these models were found to have partially mediator roles. The findings of the present study were discussed in the light of the relevant literature, and suggestions for future studies were presented.