Three varieties of assembly democracy: Scrutinising institutional, associational and fugitive visions

Abstract

Siyaset teorisindeki demokrasi anlayışlarından yola çıkan bu tez, "Meclis Demokrasisi" başlığı altında yeni bir analitik çerçeve önermeye çalışmaktadır. Bu nedenle tezin amacı, vatandaşların periyodik seçim süreçlerinin ötesinde kamusal meselelere katılma yollarını araştırmak ve meclis demokrasisi başlığı altında kategorize edilebilecek uygulamaların bir sınıflandırmasını sunmaktır. Bu analitik çerçeve, teorik yaklaşımını katılımcı ve müzakereci demokrasi yaklaşımlarına borçlu olmakla birlikte, katılım pratiklerine vurgu yaparak demokrasiye yeni bir bakış açısı sunmaktadır. Meclis demokrasisi kavramına ve katılımcı güçlerine yeni bir ışık tutmak için bu tez, kurumsal, derneksel ve firari olmak üzere her biri kendine özgü bir demokrasi vizyonuna sahip üç çeşidi içeren yeni bir sınıflandırma önermektedir. Ayrıca tez, bu üç tür meclis demokrasisini, Hannah Arendt, Alexis de Tocqueville ve Sheldon Wolin gibi her biri sivil katılım konusunda farklı bir bakış açısına sahip olan üç düşünüre özel referansla incelemektedir. Buna ek olarak bu tez, üç tür meclis demokrasisinin analizinde, her bir vizyon için kısa bir örnek sunmakta ve her bir vizyonun katılımcı güçlerini değerlendirmektedir.

Drawing on conceptions of democracy in political theory, this thesis attempts to propose a new analytical framework under the title of "Assembly Democracy". The purpose of the thesis is therefore to investigate the ways in which citizens can engage in public affairs beyond the processes of periodic elections and to offer a classification of the practices that can be categorised under the heading of assembly democracy. While this framework is indebted to participatory and deliberative approaches, it offers a novel perspective on democracy with a particular emphasis on participation. To shed new light on the concept of assembly democracy and its participatory powers, the thesis offers a new classification that involves three varieties each of which has a distinctive vision of democracy: institutional, associational, and fugitive. Furthermore, the thesis scrutinises these three varieties of assembly democracy with particular reference to three thinkers each of whom has a distinctive perspective on civic engagement: Hannah Arendt, Alexis de Tocqueville and Sheldon Wolin. Additionally, in this analysis of these three varieties of assembly democracy, the thesis provides a short illustration for each variety and assesses the participatory powers of each vision.