The natural resource curse in Sub-Saharan Africa: Evidence and potential reversal

Abstract

Sahra-Altı Afrika ülkelerinin mineral, orman ve kömür gibi doğal zenginlikler bakımından çok şanslı olduğu bilinen bir gerçektir. Bu şansa rağmen Sahra-Altı Afrika ülkelerinin tüm dünyada benzeri olmayan bir iktisadi başarısızlık göstermesi gelişme iktisadı için büyük bir paradok yaratmaktadır. Bu çalışmamızda doğan kaynak zenginliğinin Sahra-Altı Afrika ekonomileri için bir lanet oluşturup oluşturmadığı incelenmektedir. Bölge devletleri iktisadi başarısızlığı gidermek için çok çeşitli politikalar ve düzenlemeler uygulasa da görünürde tünelin sonundaki ışık görünmemektedir. Dünya Bankası bu çaresizlikten kurtarmak için toplumsal kapsama politikaları paketini —farklı birey ve grupları iktisadi ve toplumsal gelişmeye katkıda bulunmasını sağlayan bir çerçeve— yürürlüğe koydu. Bu çalışma bahsi geçen bu toplsumal kapsama politikalarının, doğal kaynak lanetini ortadan kaldırma hedefinde ne kadar etkin olduklarını değerlendirecektir. Panel veri teknikleriyle yirmi doğal kaynak zengini Sahra-Altı Afrika ülkesi incelenmektedir. İktisadi performans göstergesi olarak kullanılan GSYH'nin yıllık artış hızının öncelike doğal kaynak değişkenleri (mineral, kömür, orman rantları, tarımsal alan, orman alanı gibi) ile olan ilişkisi ele alınmıştır. İktisadi performans göstergesi daha sonra, önceki kontrol değişkenleri koruyarak toplumsal kapsama ile ilgili değişkenlerin (kamu sektörü idaresi ve kurumları, kaynak tahsisinde etkinliği, yapısal uyum politikaları ve makroekonomi idaresi gibi) yer aldığı regresyon analizine tabi tutulmuştur. Çalışmanın sonuçları Sahra-Altı Afrika ülkeleri için özellikle kömür, orman ve mineral rantlarından kaynaklanan bir doğal zenginlik laneti olduğuna işaret etmektedir. Ayrıca toplumsal kapsama politkalarının Sahra-Altı Afrika ülkelerinde GSYH büyümesine destek verebildiği de bulgulanmaktadır.

It is a well-documented fact, that Sub-Saharan Africa is highly blessed with natural resources, including the minerals, forests, oil and coal. Despite those blessings, no other region on earth seems to display an economic performance as poor as Sub-Saharan Africa, setting a paradox of great concern in Development Economics. This study investigates whether natural resource endowment represents a curse for Sub-Saharan African economy. Several policies and regulations have been implemented by governments, in an attempt to remedy the economic agony of the region, but there does not seem to be some light at the end of the tunnel till these days. The policies for social inclusion —a framework to improve terms for individuals and groups to take part in socio-economic development— have been launched by the World Bank to end the desperation. This study explores such policies and evaluates their efficiency in reversing the curse. Twenty resource-rich Sub-Saharan African countries are investigated through panel data estimation models. The proxy of economic performance (the annual real GDP growth rate) is initially regressed on natural resource variables (mineral rents, coal rents, forest rents, agricultural land, forest area). The same proxy is ultimately regressed on social inclusion variables (public sector management and institutions, resource allocation, structural policies, macroeconomic management). Results of the study show the existence of a natural resource curse in SSA, arising from coal, forest, and minerals exploitation. The study also finds an overall efficiency of social inclusion policies in promoting the growth of Sub-Saharan African economy.