Neo-Ottomanism and nation (re)branding in Turkey: The case of media

Abstract

Bu tez, ontolojik güvenlik, yeni Osmanlıcılık ve ulus markalaşması arasındaki karmaşık ilişkiye odaklanmaktadır. Bunu yapmak için, tarih temalı pembe diziler aracılığıyla son yirmi yılda yaşanan dönüşümü araştırmakta ve Türkiye'nin Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarı altındaki değişimine yön veren motivasyonlara ışık tutmayı amaçlamaktadır. AKP hükümetinin temel hedeflerinden biri, yeni Osmanlı ideolojisinin vizyonlarına ulaşmak için Türkiye'yi (yeniden) markalaştırmaktır. Yeni Osmanlıcı politikaların sürdürülebilmesi için AKP iktidarının şekillendirdiği 'yeni' Türkiye kimliğinin eski Osmanlı topraklarında tanınması gerekmektedir, bu ihtiyaç Türk medya ürünlerinin özellikle Balkanlar ve Orta Doğu'ya ihraç edilmesiyle giderilmektedir. Bu nedenle bu tez, Türkiye'nin değişen kimliğine ve hükümet anlatılarına ışık tutmak amacıyla ilki 2002-2014 ve ikincisi 2014-2023 olmak üzere iki farklı dönemdeki güncel televizyon dizilerini analiz etmektedir. Bu süreçte Türkiye, yeni ontolojik güvenlik kodları geliştirmek için emperyal geçmişiyle barışmayı amaçlamaktadır ve kasıtlı olarak Kemalist anlatılardan uzaklaşmaktadır. Çalışma, bu anlatı boşluklarını kapatmak için kullanılan araçları inceleyerek, AKP hükümeti ve onun seçkinleri tarafından yaratılan söylemlerin TV dizileri aracılığıyla yeniden üretildiğine dikkat çekmektedir. Son olarak, medya ile ulus markalama, ontolojik güvenlik ve iddialı bir yeni Osmanlı kimliği arayışı arasındaki simbiyotik ilişkiyi ortaya koyan tez, ulusal kimliğin belirli bir versiyonunu şekillendirme ve güçlendirmede, ontolojik güvenlik hissini beslemede ve iddialı bir yeni Osmanlı kimliğinin benimsenmesini teşvik etmede medya anlatılarının önemini vurgulamaktadır.

This thesis focuses on the intricate relationship between ontological security, neo-Ottomanism, and nation branding. To do so, it explores transformation over the last two decades through history-themed soap operas and aims to shed light on the motivations driving Turkey's change under the Justice and Development Party government's rule. One of the core objectives of the JDP government involves (re)branding Turkey to achieve the visions of neo-Ottoman ideology. To maintain neo-Ottomanist policies, the identity of 'new' Turkey shaped by the JDP government, requires recognition in former Ottoman territories and this is achieved by exporting Turkish media products, especially to the Balkans and the Middle East. Therefore, this thesis analyzes contemporary TV series in two different periods, the first 2002-2014 and the second 2014-2023 in order to shed light on Turkey's changing identity and governmental narratives. In this process, to foster new ontological security codes, Turkey seeks to reunite with its imperial past and intentionally diverges from Kemalist narratives. The study examines the means used to bridge these narrative gaps, highlighting the reproduction of discourses created by the JDP government and its elites through TV series. Finally, by revealing the symbiotic relationship between the media and the search for nation branding, ontological security, and an assertive neo-Ottoman identity, the thesis highlights the significance of media narratives in shaping and fortifying a particular version of national identity, fostering a sense of ontological security and encouraging the adoption of an assertive neo-Ottoman identity.