The impact of the changes media ownership structure in Turkey on journalistic practis: A case study of İzmir

Abstract

Osmanlı İmparatorluğundan bugüne daima devlet eli ile hayata geçirilen basın Türkiye'de sürekli olarak iktidar ile karşılıklı bir bağımlılık ilişkisi sürdürmüştür. Bu ilişki içinde basın devletin gerektiğinde yasal ve sübvansiyonel desteklerinden yararlandığı gibi iktidarlara muhalefet ettiği durumlarda pek çok hukuki ve ekonomik yaptırımlarla da mücadele etmek durumunda kalmıştır. Özellikle 1980 yılında yaşanan askeri darbenin ardından basın, yapısal olarak önemli bir dönüşüm geçirmiştir. Dünyada süregelen neo-liberal ekonomi anlayışının etkilerini yaşayan Türkiye'de teknolojik gelişmelere hız verilmesi, ulaşım ve haberleşme olanaklarının artması, basın sektöründe de endüstrileşmeye doğru bir evrime neden olmuştur. Bu süreçte sektöre hizmet eden gazeteci ailelerin yerini farklı sektörlerde yatırımları bulunan işadamlarının alması, yapısal bir dönüşüme neden olmuştur. Bu dönüşüm içinde habercilik anlayışı ile birlikte birey düzeyinde de yeni bir gazeteci profili oluşmuştur. Bu çalışma, sahiplik yapısındaki dönüşüme paralel olarak birey düzeyinde gazetecinin habercilik pratiklerinde yaşanan dönüşümü derinlemesine mülakatlar aracılığıyla İzmir'de çalışan gazeteciler özelinde incelemeyi hedeflemektedir.

With the ever-present involvement of the state from the Ottoman Empire to the current era, the press has continually been in a mutually dependent relationship with political power. Under this relationship, as well as having benefited from assistance in the form of legislations and subsidies, it has also been forced to contend with a great deal of legal and economic sanctions. Particularly, following the military coup of 1980, the press underwent a substantial structural transformation. Turkey, having come under the influence of neoliberalism that was making gains in the world, saw the acceleration of technological advancement and improvements in transportation and communication that led to the industrialisation of the press. During this process, the supplanting of families from journalistic backgrounds concerned solely with the sector by businesspeople who invested in different sectors resulted in a structural transformation. As part of this transformation, alongside a new approach to journalism, the emergence, at the level of the individuals, of a new journalist profile was also observed. This study aims to analyse the changes to the professional practices of individual journalists that were brought about by the transformation of the ownership structure, in the case of journalists working in İzmir.