Nesne İlişkileri ve Evcil Hayvan Bağlanmasının Kaygı Üzerine Etkisi

Abstract

Bu çalışma, nesne ilişkileri ile kaygı semptomları arasındaki ilişkide evcil hayvan bağlanmasının kaygılı ve kaçıngan boyutları üzerinden aracı rolünü incelemeyi amaçlamıştır. Nesne ilişkileri ve bağlanma kuramlarına dayanan bu araştırma, erken dönem ilişkisel zorluklar yaşamış bireylerde evcil hayvanlarla kurulan duygusal bağların geçiş nesnesi ya da duygusal düzenleyici işlev görüp görmediğini araştırmıştır. Katılımcılar, 1865 yaş aralığında, en az üç aydır kedi veya köpek ile aynı evde yaşayan 290 Türk yetişkinden oluşmaktadır (%83,8 kadın). Veriler, Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeklik Testi Envanteri (BORRTI), Evcil Hayvan Bağlanma Ölçeği (PAS) ve Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği (DASS-21) kullanılarak toplanmıştır. Korelasyon analizleri, bozulmuş nesne ilişkilerinin hem kaygı semptomları hem de kaygılı evcil hayvan bağlanması ile pozitif yönde ilişkili olduğunu; kaçıngan bağlanmanın ise anlamlı bir ilişki göstermediğini ortaya koymuştur. Mediyasyon analizleri, bu bağlanma stillerinin nesne ilişkileri ile kaygı arasındaki ilişkiyi anlamlı şekilde açıklamadığını göstermiştir. Bulgular, bozulmuş nesne ilişkilerine sahip bireylerin evcil hayvanlara kaygılı biçimde bağlanabileceğini, ancak bu bağların kaygıyı azaltıcı bir işlev taşımayabileceğini göstermektedir. İnsan–hayvan bağları oldukça bireyseldir ve kişinin içsel nesne dünyası ile gelişimsel geçmişine bağlı olarak farklı işlevler üstlenebilir. Sonuçlar, terapötik süreçte bu bağların taşıdığı simgesel ve telafi edici anlamların dikkatle ele alınması gerektiğini vurgulamaktadır.

This study aimed to examine the mediating role of the anxious and avoidant dimensions of pet attachment in the relationship between object relations and anxiety symptoms. Grounded in object relations and attachment theories, this research investigated whether emotional bonds with companion animals function as transitional objects or emotional regulators in individuals with early relational difficulties. The sample consisted of 290 Turkish adults (83.8% female), aged between 18 and 65, who had been living with a cat or dog for at least three months. Data were collected using the Bell Object Relations and Reality Testing Inventory (BORRTI), the Pet Attachment Scale (PAS), and the Depression Anxiety Stress Scale (DASS-21). Correlation analyses revealed that impaired object relations were positively associated with both anxiety symptoms and anxious pet attachment, while avoidant attachment was not significantly related. Mediation analyses showed that these attachment styles did not significantly explain the link between object relations and anxiety. The findings suggest that individuals with impaired object relations may develop anxious bonds with their pets; however, such bonds may not serve a regulatory function in reducing anxiety. Human - animal attachments appear to be highly individualized and may serve different psychological functions depending on one's internal object world and developmental history. The results emphasize the importance of carefully considering the symbolic and compensatory meanings of these bonds in therapeutic settings