Regime building in cybercrime: Comparison between cybercrime and antimoney laundering policies

Abstract

Son yıllarda ağlar ve internetin bireyler arasında yaygınlaşması ile günlük hayatımızın bir parçası haline geldi. Bu durum kişilere, şirketlere ve devlet organlarına karşı işlenen suçların artmasına sebep oldu. İnternetin devletler arasında sınırları yoktur. Suçlardaki artış ve küresel ağın sınırsız yapısı, siber suçları etkin şekilde araştırılması, delillerin toplanması suçluların sığınabileceği kanunların erişmediği limanların engellenmesi bakımından geniş bir işbirliğini gerektirir. Avrupa Konseyi Siber Suçlar Sözleşmesi 2001 yılında kabul edilmesine rağmen, 82 ülke bölgesel ya da uluslararası bağlayıcı veya bağlayıcı olmayan siber suçlar sözleşmesini imzaladı ya da yürürlüğe koydu. Bir başka uluslararası suç politikası alanı olan Kara Para Aklama politikası ise aynı yıllarda sert bir biçimde küresel olarak genişledi. Bu çalışmanın amacı uluslararası siber suçlar sözleşmelerinin, tam olarak Siber Suçlar Sözleşmesinin noksanlıklarını anlamaktır. Bu noksanlıkları ortaya çıkarmaya çalışırken siber suçlar politikası ile kara para aklama politikalarının karşılaştırılmasının her iki alandaki uluslararası işbirliğinin kaçınılmaz olması ve ihtiyaç ile genişleme sürecinin yaklaşık olarak aynı zamanda ortaya çıkmış olması sebebiyle yerinde olduğu değerlendirilmiştir.

Within the last few decades networks and Internet have been a part of our daily life with the spread among individuals. This state has increased the crimes towards individuals, companies and governmental structures. The Internet has no borders between states. The increase in crimes and borderless structure of global network require a comprehensive cooperation to investigate cybercrimes effectively, collect evidences, and prevent lawless havens where criminals shelter. Although, Council of Europe's Convention on Cybercrime has been adopted in 2001, 82 countries have signed one or more of the regional or international binding or non-binding initiatives on cybercrime. Another international crime policy area, Anti-Money laundering, has been diffused in the same years drastically in global level. The aim of this work is trying to understand what the shortcomings of international cybercrime treaties are, precisely Convention on Cybercrime. While trying to figure out the shortcomings, a comparison between cybercrime policy and anti-money laundering policy has been found reasonable as international cooperation is inevitable in both areas and as the emergence of the need and diffusion occurred approximately in the same years.