Three versions of republican patriotism: Rousseau, Viroli, and Habermas

Abstract

Demokratik cumhuriyetlerin bir yurtseverlik ihtiyacı içinde olup olmadığı sorusu bu tezin başlangıç noktasını oluşturmaktadır. Literatürde, demokratik cumhuriyetlerin vatandaşların ilgisine ihtiyaç duyduğu yönünde bir uzlaşma vardır ve bu ilgi kolektif bir kimliği gerektirmektedir. Üç çeşit cumhuriyetçi yurtseverlik anlayışı masaya yatırılmıştır; bunlar sırasıyla Jean-Jacques Rousseau'nun sivil din konsepti, Maurizio Viroli'nin vatan sevgisi görüşü, ve Jürgen Habermas'ın anayasal yurtseverlik anlayışıdır. Tezin ana hedefi; bu farklı yurtseverlik anlayışlarının önerdiği, kolektif aidiyete temel olacağı düşünülen zemini incelemektir. Rousseau'nun sivil dininin illiberal yönleri olduğu ve modern toplumların çoğulcu yapısı sebebiyle günümüzde uygulanabilme imkanının sınırlı olduğu sonucuna varılmıştır. Viroli'nin yurtseverliği bu suçlamalara muhatap değildir. Fakat o da göçmen meselesine cevap veremediği gibi, siyasi çıkarımları belli olmayan son derece muğlak bir kültür kavrayışına dayanır. Habermas, çoğunluk kültürü ile siyasal kültürün birbirinden ayrılmasını önermekte ve bunu çokkültürlülüğün meydan-okumalarını karşılamak için tek uygun yol olduğunu savunmaktadır. Her ne kadar Almanya örneğinden ve Almanya'nın Nazi geçmişinden hareketle geliştirilmiş bir yurtseverlik kavrayışı olsa da, Habermas'ın anayasal yurtseverlik kavrayışı çokkültürlü modern toplumlar (ve demokratik cumhuriyetler) için normatif bakımdan makul ve makbul bir perspektif sunmaktadır.

The question whether or not a democratic republic needs patriotism in order to survive is the starting point of this thesis. In the literature, there is a general agreement that a democratic republic is in need of citizens' care which requires a collective identification. Three forms of republican patriotism are put under scrutiny; Jean-Jacques Rousseau's concept of civil religion, Maurizio Viroli's vision of love of country, and Jürgen Habermas's conception of constitutional patriotism respectively. The main goal of the thesis is to analyze the proper basis of collective identification offered in these different conceptions of patriotism. Making a comparison among them is helpful in revealing the differences in these conceptions, and studying their strengths and weaknesses. It is concluded that Rousseau's civil religion has illiberal aspects, and its applicability is limited in the contemporary world due to the pluralistic nature of modern society. Viroli's patriotism is free from illiberalism charges, but does not adress the question of immigration and relies on an extremely ambigious conception of culture whose political implications are far from being clear. Habermas asks for the decoupling of majority culture from political culture and argue that this is the only way to face the challenges of multiculturalism. Although it is a conception of patriotism that was derived from the case of Germany and Germany's Nazi past, Habermas's constitutional patriotism provides, in the normative sense, a rational and reasonable perspective for multicultural contemporary societies and democratic republics.