Re-visiting Bhabha's thirdspace: The case of permanent tourist settlements in Fethiye

Abstract

Refah göçü son 40 yılda ortaya çıkan bir terimdir. Refah göçmenleri, kendi yerel kültür ve kimliklerini, aynı zamanda başka kültür ve kimliklerin de yer aldığı yeni yaşam alanlarına beraberlerinde getirmektedirler. Zaman içinde, bu farklı kültürler, Homi Bhabha tarafından "üçüncü mekan" olarak adlandırılan yeni bir mekansal oluşumun inşasına yol açan bir melezleşme sürecinde bilinçli veya bilinçsiz olarak karşı karşıya kalmaktadırlar. Refah göçü bağlamında, Türkiye'nin sahil kısmı genellikle yerleşmek için İngilizler tarafından tercih etmektedirler. Günlük hayatın pratiklerini farklı bir ülkede ve o ülkenin yerel halkıyla sürdürmeye çalışmaktadırlar. Bu tezin amacı, Akdeniz kıyı bölgesinde, Türkiye'nin bir kasabası olan Fethiye'de kalıcı turistlerin ve yerlilerin ortak mekansal deneyimleriyle üçüncü alan kavramını melezleşme alanı olarak anlamak ve sınıflandırmaktır. Buna bağlı olarak, iki kültür arasındaki sosyal, ideolojik ve ekonomik yüzleşmelerin mekansal uygulamalarda kendilerini nasıl temsil ettiği ve Fethiye bağlamında mekanın üçüncü alan olarak nasıl yeniden üretildiği analiz edilecektir. Arazi çalışmaları ve yerli halkla ve yerleşik İngiliz turistlerle yapılan anketler ve röportajlar, Fethiye'nin, yerleşik İngiliz turistlerin, yerli halkın ve ülke içi göçmenlerin arasındaki faydaçı ilişkiye göre üç farklı bölgeye ayrıldığını göstermektedir: birinci bölgede İngilizlerin yerli halk üzerindeki hakimiyeti, ikinci bölgede yerli halkın İngilizlerle hiçbir fiziksel etkileşimi olmadan ülkenin doğu kısmından gelenler üzerine hakimiyeti, ve üçüncü bölgede yerleşik İngiliz turistler ve yerel halk arasında gelişen farklı hakimiyet çeşitleri. Son 30 yılda, kentin bu bölgeleri bir çok değişime maruz kalmış ve üçüncü alan formunda yerli halk ve göçmenler arasında bir uzlaşma alanına dönüşmüştür. Her bölge, üçüncü alanın inşasına göre farklı bir mekansallığı temsil etmektedir.

For the last 40 years, a large number of people has begun to migrate to another country under the name of "amenity migration". Amenity migrants bring along their local cultures and identities with them to their new habitat where different cultures and identities are also present. In progress of time, these divergent cultures confront consciously or unconsciously within a process of hybridization leading to the construction of a new spatial formation, which can be considered as "thirdspace", a concept brought forward by Homi Bhabha. In the context of amenity migration, the coastal Turkey is generally preferred by the Brits to settle. They attempt to sustain their daily practices in a different country with locals. The aim of this thesis is to understand and classify the concept of thirdspace as a space of hybridization through common spatial experiences of permanent tourists and locals in Fethiye, a town of Turkey at Mediterranean coastal region. Accordingly, how the social, ideological and economic confrontations between the two cultures represent themselves in spatial practices and how space is re-produced as a thirdspace in the context of Fethiye, will be analyzed. On-site surveys and interviews held with locals and permanent British tourists demonstrate that Fethiye is divided into three different zones according to the mutual relationship among the British permanent tourists, locals and inmigrants: Brits dominating the locals in the first zone, local community dominating the Eastern in-migrants without any physical interaction with Brits in the second zone, and various types of dominating among the Brits and the locals in the third zone. In the last 30 years, these zones of the town have been exposed to lots of changes and turned to spaces of negotiation between locals and immigrants. Each zone represents a different spatiality in relation to the construction of thirdspace.