Fiziksel ergonomik risk faktörlerinin işyükü algısı ile ilişkisi: tekstil sektörüne yönelik bir uygulama

Abstract

Çalışmada tekstil sektörü çalışanlarının fiziksel ergonomik risklerden kaynaklı kas-iskelet sistemi maruziyet düzeyi ve iş yükü algısı düzeyini ortaya çıkararak, bu iki değişken arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. İkinci bir amaç olarak bu değişkenler ile sosyo-demografik veriler arasındaki ilişkiler incelenmiştir.Araştırma kesitsel tipte planlanmıştır. Çalışmada tekstil firması çalışanlarının ergonomik risk maruziyetdüzeylerini belirlemek için Hızlı Maruziyet Değerlendirme (HMD) ölçeği, iş yükü algısını ortaya çıkarmak için TheNationalAeronauticsand Space Administration-TaskLoad Index (NASA-TLX) ölçeği ve yaş, cinsiyet, iş tecrübesi gibi temel bilgiler için sosyodemografik bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS programı kullanılarak yapılmıştır. Katılımcıların ergonomik risk maruziyet düzeylerine bakıldığında boyun maruziyet seviyesinin yüksek, omuz/kol ve bilek/el maruziyet seviyelerinin ise orta düzeyde olduğu görülmüştür. İş yükü algısı ortalama değerleri incelendiğinde; fiziksel ve zamansal talep, performans ve efor yüksek, zihinsel talep ortanın üstünde,rahatsızlık seviyesi ise ortanın altında tespit edilmiştir. Korelasyon analizi sonucunda HMD ve NASA-TLX ölçeklerininalt parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Yaş, cinsiyet, çalışılan birim ve iş tecrübesi gibi sosyodemografik veriler ile ergonomik risk maruziyeti ve iş yükü algısı arasında ilişkiler olduğu gözlenmiştir. Çalışmada, çalışanların ergonomik risk maruziyet seviyelerinin yüksek olmasının algıladıkları iş yükünü de yükseltebileceği sonucuna varılmıştır. Tekstil sektöründe boyun, omuz/kol ve bilek/el ergonomik risk maruziyetiiçin önleyici yaklaşımlara ihtiyaç bulunmaktadır.

The study aims to examine the relationship between physical ergonomic risk factors and perceived workload by revealing the levels of exposure to ergonomic risk factors and the level of perceived workloadin textile industry workers. As a second objective the relationships between these variables and socio-demographic data were examied.This is a cross-sectional studyconsisting of a total of 60 textile industry workers, 26 men and 34 women aged between 20-44 years. In the study, the Quick Exposure Check (QEC) was used to determine the levels of exposure to ergonomic risk factors, and the National Aeronautics and Space Administration-Task Load Index (NASA-TLX) was used to measure preceived workload and sociodemographic information form was used for basic information such as, age, gender, work experience, etc. The data was analyzed via the SPSS program.When looking at the levels of exposure to ergonomic risk factors, it was found that the neck was exposed to high risk, and the shoulder/arm and wrist/hand were exposed to moderate risk. The average values of perceived workload were; high for physical, temporal and performance demands, and effort, above average for mental demand, and below average for frustration. As a result of the correlation analysis, statistically significant relationships were found between the sub-parameters of the QEC and NASA-TLX. It was observed that sociodemographic data such as age, gender, work unit and work experience were associated with ergonomic risk exposure and perceived workload.In this application in the textile industry, it was concluded that the high level of ergonomic risk exposure may increase workers' perceived workload.Preventive approaches for ergonomic risk exposureof the neck, shoulder /arm and wrist /hand are needed in textile industry.