City exploration through the eyes of the visually impaired [Master Thesis]

Abstract

Kentsel mekan sadece gözle görülen, deneyimlenen ve algılanan bir şey midir? Bu deneyimden görme duyusunu çıkarırsak, bu deneyim eksik olur mu? Bu sorulardan yola çıkarak doğuştan görme engelli katılımcı ile şehri keşfederek görme duyusu olmadan bir kentsel deneyim nasıl olurdu sorusunun cevabını bulacağız. Görme engelli bireyin kentsel mekânı nasıl deneyimlediğini anlamak için bu çalışmada iki araştırmacı Henri Lefebvre ve Michel de Certeau bize eşlik edecek. Bu çalışmanın amacı, görme engelli bireyin şehirde (İzmir/Türkiye) araştırmacı tarafından belirlenen 4 farklı yürüyüş rotasında gezinirken şehrin diğer boyutlarını ve kodlarını ortaya çıkarmak için geliştirdiği taktikleri anlamaktır. Belirtilen günlerde katılımcı, araştırmacı ile birlikte bu rotaların her birini yürür. Böylece hem araştırmacı hem de görme engelli, kentsel deneyimi hem gören hem de görme engelli kişinin gözünden görmektedir. Ayrıca görme engelli katılımcının deneyimi sözlü olarak anlatması beklenir. Çekilen videodan kesit fotoğrafları elde edilir ve bu bölüm gören ve görme engellilerle iletişim aracı olarak seçilir. Aynı zamanda görme engellilerden elde edilen fotoğraflarla görenler ile görme engelliler arasında bir köprü kurulmuştur.

Is urban space something seen, experienced, and perceived only with eyes? If we remove the sense of sight from this experience, will this experience be incomplete? Based on these questions, we will find the answer to what an urban experience would be like without the sense of sight by exploring the city together with the congenital visually impaired participant. Two researchers Henri Lefebvre and Michel de Certeau will accompany us in this study to understand the ways in which the visually impaired individual experiences the urban space. The purpose of this study is to understand the tactics developed by the visually impaired individual to reveal the other dimensions and codes of the city while navigating 4 different walking routes determined by the researcher in the city (İzmir/ Turkey). On the specified days, the participant walks each of these routes together with the researcher. Thus, both the researcher and the visually impaired person see the urban experience through the eyes of both the sighted and the visually impaired person. Moreover, the visually impaired participant is expected to verbally describe the experience. Section photos are obtained from the captured video and this section is chosen as a communication tool with the sighted and visually impaired. At the same time, a bridge has been established between the sighted and the visually impaired with the photographs obtained from the visually impaired.