Optimal hedge ratio and hedging effectiveness of Turkish stock index futures

Abstract

Bu tezin amacı, İMKB-30 endeks vadeli işlem sözleşmelerine ait optimal korunma oranının çeşitli ekonometrik modeller uygulanarak tespit edilmesidir. Optimal korunma oranının hesaplanmasında, Doğrusal Regresyon modeli, Yöney Kendiylebağlaşım (VAR) modeli, Hata Düzeltme modeli (ECM), GARCH modeli ve Çok Değişkenli GARCH (M-GARCH) modeli kullanılmıştır. Modeller tarafından tahminlenen korunma oranlarının, örneklem-içi ve örneklem-dışı veri setlerinde, karşılaştırılmasında korunma etkinliği kriteri baz alınmıştır. Buna göre, M-GARCH modeli tarafından tahminlenen korunma oranının hem örneklem-içi hem de örneklem-dışı veri setleri için en düşük değişirliği sağladığı gözlemlenmiştir. Diğer taraftan, modellerin korunma performansları arasında kayda değer farklılıklar bulunmamaktadır. Analizden elde edilen bulguların Türk hisse senedi piyasasındaki riskini en aza indirmek isteyen yatırımcılar için yararlı olması beklenmektedir.

The objective of this thesis is to estimate optimal hedge ratio for ISE-30 stock index futures by using several econometric models. The linear regression model, the bivariate vector autoregressive (VAR) model, the error correction model (ECM), the GARCH model and the multivariate GARCH (M-GARCH) model are conducted particularly in the study to calculate risk-minimizing hedge ratio. The appropriateness/superiority of the models? findings is evaluated under the hedging effectiveness criterion for each in-sample and out-of-sample data horizons. As a result, M-GARCH hedge ratio provides the highest variance (risk) reduction for all of the hedging periods along with both in-sample and out-of-sample data. However, there are no penetrating differences between the hedging performances of applied models. It is expected that the findings of the analysis will be beneficial for investors who wish to hedge price risk in Turkish stock market.